Музей з вясковых куфараў і гарышч

0
І ГУЛЬНЯ, І НАВУКА. Вучаніцы мясцовай школы прыйшлі ў музей, каб пагуляць з лялькаю, што знайшла сабе месца ў драўлянай люльцы. Фота: Уладзімір Амяльчэня
І ГУЛЬНЯ, І НАВУКА. Вучаніцы мясцовай школы прыйшлі ў музей, каб пагуляць з лялькаю, што знайшла сабе месца ў драўлянай люльцы. Фота: Уладзімір Амяльчэня

Калі прыехаў у Ста­робін, даведаўся, што не так даўно тут пачалі збіраць экспанаты для музея, які размясціўся ў пакоях мясцовага Дома культуры. Не ўтрымаўся, зайшоў.

«Абышлі вёскі вакол Старобіна: Лецянец, Авіны, Лістападавічы. Ды ў самім Старобіне шмат знайшлі ці­кавага, — распавяла Галіна Леа­но­віч, выконваючая аба­вязкі дырэктара ДК. — На гарышчы жыхара вёскі Лістападавічы Паўла Грыцэвіча знайшоўся збор драўляных ночваў і дзежак. Сам гаспадар так растлумачыў іх прызначэнне: вялікія ночвы — для купання авечак перад стрыжкай, крыху меншыя — для мыцця бялізны, яшчэ ў меншых — секлі мяса на каўбасы, а ў зусім маленькіх — кармілі куранятак. Кожная дзежка таксама мела сваё прызначэнне: у большай салілі сала, а ў меншай — здор. І гэтак людзі жылі яшчэ зусім нядаўна.

А якія дзіўныя жаночыя і мужчынскія строі знайшліся ў куфарах вяскоўцаў! І ўсё — ад ніткі да гатовай кашулі — зроб­лена рукамі працавітых жанчын».

Реклама
170309_musei_01
СПАДЧЫНА. Жаночыя строі, якія ад ніткі да гатовай кашулі зроблены ўручную. Фота: Уладзімір Амяльчэня

170309_musei_02

170309_musei_03

170309_musei_05

0 комментариев
Межтекстовые Отзывы
Посмотреть все комментарии