Пагожым жнівеньскім дзяньком маленькая павучыха Эльжбета старанна выводзіла карункі свайго серабрыстага павуціння. Маленькімі дыяментамі на ім паблісквалі кроплі толькі што прайшоўшага цёплага дожджыка.
«Гаў! — громкі гук адарваў павучыху ад руплівай працы. — Гаў! Збірайцеся хутчэй у кружок». Вялікая маці-сабака вывела сваіх трох вясёлых шчанюкоў на двор.
«Сёння, дзеткі, мы будзем вучыцца лічыць, — патлумачыла маці непаседлівым шчаняткам. — Хто мне адкажа, колькі будзе гаў і гаў?» — «Я ведаю! — падаўся наперад чорненькі Арсень. — Будзе…» — «Гаў-гаў», — адказаў нехта. «Матуля, я сам ведаў, навошта яны падказваюць?» — пакрыўдзіўся шчанюк.
«Добра-добра, не трэба перашкаджаць, — усміхнулася маці. — А колькі будзе гаў і гаў-гаў?» Самы тоўстенькі брацік падняў лапу: «Я адкажу, я ведаю!»
«Гаў-гаў-гаў», — ізноў пачулася падказка.
«Матулечка, гэта ўсё Люсіна падказвае!» — «Не праўда, нічога я такога не рабіла», — адказала кроха з ружовым носікам. «А хто ж? Больш няма каму».
Раптам спусцілася на тонкай нітачцы павучыха Эльжбета, якая ўвесь гэты час назірала за шчанятамі: «Я зразумела, хто адказвае замест вас!»
Наш маленькі сябр, а ты здагадаўся, хто падказваў шчанюкам?
Анна Рыжая
my hair и масла бренда CHI. Спасение для непослушных волос!
