Навагоднія фантазіі ад Міколы Мельнікава

Пра чырвоны нос
Неяк раз сусед Фядот
Запытаў Фядоса:
— А чаму на Новы год
Шмат чырвонаносых?
— І не цяжкае зусім
Ты задаў пытанне.
Зразумела мне і ўсім:
Гэта ж святкаванне!
П’юць за добрае жыццё
— Калі тое будзе?

— За здароўе, за быццё,
За каханне людзі.
— Шчэ, Фядос, за тое п’юць,
Каб штогод пілося…
Як у песні той пяюць:
Каб усё вялося…
— Ды адкуль усяму быць
І дзе ўсё ўзяці,
Калі толькі будзем піць,
Ды й не працаваці?!

Хто ж заказвае Дзеда Мароза?
П’яны аб’яву чытае ў газеце:
“Дзеда Мароза заказвайце,
дзецям…”
Не дачытаў чалавек і заплакаў:
— Вось да чаго дакаціліся, Якаў!
На Дзеда Мароза кілер ужо,
І на Снягурку рыхтуе ружжо!
— Ты супакойся! — Якаў сказаў. —
Дзеда Мароза і я заказаў…
Бо ён віншуе дзяцей
з Новым годам,
Аб’явы такія пісалі заўсёды.
— Ты, Якаў, разумны,
заўсёды цвярозы.
А мне ты закажаш
Дзеда Мароза?

Кузьма Калина поздравляет
С Новым годом!

До Нового года осталось немного,
А сколько не сделано дел!
Ещё прикупить не мешает спиртного,
А то без него — беспредел!

Конечно, мужчинам — побольше б мясного,
А дамам бы — яств для души.
Но если не хватит у ёлки спиртного,
То в праздник хоть вёсла суши!

До Нового года осталось немного,
Успеть бы поздравить родных,
Да платье своё подогнать у портного,
подарки купить не забыть.

И вот, наконец, бьют куранты на башне,
Шампанское льётся рекой.
Бокалом проводим мы год уходящий,
За новый — обратно нальём!

И в этом восторге, в весёлом угаре
Пройдут новогодние дни.
Пусть всем Новый год много счастья подарит,
Здоровья, успехов, любви!

К.Калина